Ik heb de afgelopen drie maanden veel onderzoek gedaan naar Betta’s. En zaterdag heb ik de knoop maar doorgehakt. Het was mijn verjaardag en ondertussen hadden we alle spullen wel zo’n beetje in huis voor de komst van een leuke kempvis.
Het zou in ieder geval geen Veil tail of Crown tail worden. Daar vond ik niet zoveel aan.
Dus vanzelfsprekend zwemt er nu een rode Crowntail rond. Zucht…
Mijn vriendin vindt Crown tails en Spade tails het leukste. Ik was meer van de Half moons en Dumbo’s. Lekker veel vinnen. Maar het feit dat die rakkers dan weer moeite hebben met zwemmen omdat al die vinmassa te zwaar is, zit me ergens dan wel weer dwars.
Eerder ben ik al bij de Rifwachter in Hilversum, Diebo in Utrecht en Dierspecialist Krans in Hilversum gaan rondneuzen.
Bij dierenwinkel Krans in winkelcentrum Kerkelanden in Hilversum hebben ze een aquariumstelling met kleine vakjes voor vissen als Betta’s. Hoera. Dikke pluim! Alleen zit daar vervolgens maar één Betta in die erg opgeblazen oogt. Twee andere Betta’s zaten elk in een groter deel met andere visjes. Dat is minder. En bij een van de twee zwom een visje rond dat op een Betta leek maar erg jong/klein was. Misschien was het een vrouwtje… geen idee. Ook niet echt optimaal in elk geval.
Als je mooi vier a vijf kleine vakjes naast elkaar hebt in je stelling snap ik niet dat je de Betta’s vervolgens daar niet daadwerkelijk in plaatst. Misschien verkopen ze dan niet zo goed omdat kinderen het niet goed kunnen zien. Of was er een andere reden voor. Ik weet het niet.
Terug naar de Betta’s. Eentje oogde OK. Een wit/paars/blauwe Delta volgens mij. De ander was een zwarte Double tail met aan het begin van de vinnen wat rood. Hmmm hmmm hmmm…
Leuk maar het klikte niet echt.
Daarnaast lag er een dode garnaal en dreef er een dode Molly aan het oppervlak. Dat snap ik ook niet. Als een konijn of een vogeltje op zijn rug ligt dan wordt die gegarandeerd sneller verwijderd dan een dood visje. Het is me volgens mij nog niet gelukt om een winkel te bezoeken waar geen dode vissen ronddrijven. Bij Diebo in Utrecht was het een tijdje geleden ook een slachtveld en ben ik op een gegeven moment maar opgehouden met tellen. Nu hebben ze daar wel veel bakken, maar toch.
Enfin… dan maar een kijkje gaan nemen bij Welle Diertotaal in Bussum. En zie daar. Drie Betta’s. In de meest achterlijk kleine “aquariums” die ik tot nu toe heb gezien. Net zo droevig om te zien als de kleine bakjes waar ze bij aquariumwinkel Holgen in Amsterdam worden gehouden. Alleen werden deze glazen containertjes ook nog eens verkocht door de winkel. Leuk voor aan de muur, zo’n Betta in een bakje waar hij zijn reet niet kan draaien.
Maar dat Betta’s het letterlijk niet breed hebben tot ze een goed thuis vinden, was me onderhand wel duidelijk. Vanaf de kweek tot in de winkel moeten ze het met bakjes, potjes of andere kleine krengen doen. En dat terwijl de kleuren en vinnen van Betta’s zo ontzettend veel mooier worden als ze een klein beetje ruimte krijgen in combinatie met schoon en warm water. Je zou denken dat ze dan stukken beter verkopen.
Update: ondertussen ben ik nog een keer op mijn gemak bij de Rifwachter in Hilversum langs geweest. En ik zag ineens dat ze veel meer Betta’s hadden dan de vorige keer en dat ze het daar ook iets ruimer hebben dan bij andere winkels, inclusief wat waterpest. In Q3 2017 zijn ze nog druk in de weer met de verbouwing tijdens openingsuren. Dat betekent dat er minder Betta’s op voorraad zijn. Maar zodra de verbouwing is afgerond, hebben ze weer een uitgebreid aanbod van zoveel mogelijk verschillende Betta’s.
Terug naar Bussum. Twee Veil tails en een Crown tail. De Veil tails kunnen me niet bekoren. Zelfs als ze gezond zijn, zien ze er zo depressief uit met hun lange vinnen die er slap bij hangen. En de Crown tail… tsja… die wilde ik eigenlijk niet.
Maar hij had wel een relatief volle, rode kleur. Met glanzende blauwe stipjes.
Na uitgebreid alle decoratie, vissen, aquariums en kienhout te hebben bekeken, werd mijn vriendin ongeduldig. Wordt het hem of wordt het hem niet? Ik was zelf het eindeloos zoeken ondertussen ook wel een beetje beu. De Crown tail dan maar.
Betta pellets hadden ze niet. Wel bloedwormen uit de vriezer of in een tube als gelvoer. Vooruit. Die rakker moet toch iets eten de komende dagen tot ik ergens geschikte korrels kan vinden. Een paar waterplanten en een Betta “hangmat” erbij en daar gingen we.
Huiswaarts, met Sjakie in de rugzak.
Thuis aangekomen heb ik Sjakie op tafel gelegd in zijn zakje met water met daaromheen de zwarte plastic zak waar we hem sinds de dierenwinkel in hadden gestopt. Dat zou ook moeten helpen bij stress van het verhuizen.
Tijd om het lege aquarium nog eens uit te spoelen en te vullen met water. Warm water. Want dan hoeft de verwarming niet zo hard te werken om de bak op temperatuur te krijgen wat anders dagen kan duren. Een kale bodem. Ik wilde geen tijd verspillen met het uitspoelen van het zand en de bodemkorrels die we hadden liggen.
Vervolgens heb ik het kleine filter en de zak biomedia die al een paar weken lagen in te draaien in ons andere aquarium met goudvissen uit hun bak gehaald en in Sjakie’s nieuwe thuis gezet. De vier planten erbij. Een oude mok erin als schuilplek. Klaar is Kees. Maar was Sjakie er ook klaar voor?
Ik haalde hem uit zijn zwarte plastic zak om verder te wennen aan het licht. En na een tijdje heb ik hem in zijn plastic zakje met water in het aquarium laten drijven om op temperatuur te komen. Daarna om de tien minuten wat aquariumwater in zijn zakje gegoten zodat hij aan het water hier in huis kan wennen.
En dan het moment supreme. Ik had een drijvend kweekbakje opgepikt in de winkel om hem te beschermen wanneer ik het aquarium schoon maak. En als ik foto’s wil of moet maken van onze kleine vriend. Uit de zak en in het bakje. Hoe meer water in zijn zakje kwam hoe actiever hij werd. En eenmaal in het kweekbakje keek hij driftig rond naar zijn nieuwe omgeving.
Ik heb hem een tijdje bestudeerd en wat plaatjes geschoten. En dan moesten Sjakie (en ik) er toch maar aan geloven.
Zodra hij uit het kweekbakje werd bevrijd, ging hij op patrouille. Hij heeft ontelbare keren het complete aquarium van 64 liter verkend. Dat is wat anders dan de glazen asbak van 2 liter waar hij eerder die dag in zat. Hij krijgt over een tijdje wel een buurman. Ik ga de bak in twee stukken verdelen. Maar daarover later meer.
Het is wel even wat anders hoor. Een Betta die de ruimte krijgt. Hij heeft de hele avond driftig kris kras door de hele bak gezwommen. Niks rusten op zijn hangmat of in een van de grote planten. Elk hoekje en kleine doorgang moest in kaart worden gebracht. En surfen op de uitstroom van het filter beviel hem ook prima. Die uitstroom had ik nog niet gedempt omdat het voor één kempvis een riant onderkomen is, dus er is ook genoeg vrijwel stilstaand water aanwezig.
Eten deed hij nog niet. En later las ik dat dat dagen tot twee weken zou kunnen duren. Verhuizen van de winkel naar een groter aquarium bij jou thuis is toch even stressvol voor het kleine ding. Hij had wel een lichte voorkeur om zich achterin het aquarium op te houden. Achteraf ook begrijpelijk.
De volgende dag was hij nog altijd erg nieuwsgierig en kwam hij ook wat vaker naar het glas aan de voorkant. Zichzelf in de meest nauwe doorgangen wringen is zijn grootste hobby, dat was al snel duidelijk. Gelukkig is het aquarium Betta proof op dat vlak zover ik weet.
De vorige avond negeerde hij het druppeltje gelvoeding. En die ochtend ook. Hij zwom er straal voorbij. Nou moet je eens goed luisteren kleine teringlijer, je gaat dit dure spul toch echt vreten. In plaats van de gelvoeding heb ik een korreltje van de goudvissen voorgeweekt en in zijn tank gemikt. Daar hapte hij wel aan, maar hij spuugde het ook weer uit. Lekker dan.
Gelukkig verhongert een Betta (of andere vis) niet binnen een dag.
Op maandag was het een heel ander verhaal. Sjakie kwam gretig naar de voorkant van het aquarium gezwommen zodra er iemand in de buurt was. Druppeltje bloedwormengel? Hap, slik, weg. En wat is dat? Zijn eerste bubbelnest?
Hoera. Sjakie eet en is binnen twee dagen al klaar om een leuke meid over de vloer te hebben. Dat laatste gaat er niet van komen, maar dat vertellen we hem niet. In ieder geval positieve tekenen dat hij zich een beetje thuis begint te voelen.
Hij zag zichzelf echter wel in de bodem of de zwarte rand rond de bodem van het aquarium. Daar zwom hij driftig rond met opgezette kieuwen en vinnen. Er moest toch echt wat substraat in die bak.
Het aquarium van Sjakie had ik via Markplaats voor een prikkie. Daar zaten ook nog een aantal dingen bij zoals netjes, voer, zand, bodemkorrels, steentjes, decoratie en een verwarmingselement. Prima deal voor twee tientjes. Bij thuiskomst bleek het aquarium echter volledig onder de krassen te zitten. Dat had ik in mijn enthousiasme niet opgemerkt. Nou ja… dan wordt het maar een bak voor planten of een reservebak. Sjakie verhuist in de toekomst naar de bak van de goudvissen (54 liter) zodra we die rakkers upgraden naar een bak van 200 liter.
Ik heb het zand en de bodemkorrels bij elkaar gegooid en herhaaldelijk gespoeld met water. Daarna heb ik Sjakie in zijn kweekbakje gesluisd. Dat gaat gelukkig erg makkelijk, want hij zwemt er vol nieuwsgierigheid op af. Met een bakje heb ik het substraat overgeheveld naar het aquarium. Ik dacht dat het te weinig zou zijn, maar het bleek bij elkaar voldoende. En de mix van zand en korrels ziet er niet eens zo heel slecht uit. Als hij verhuist naar de andere bak, krijgt hij mooi zwart zand.
En nu? Nu zwemt Sjakie nog steeds driftig rond. Al is het eventjes erg troebel. De bos waterpest heb ik weggeflikkerd, want daarvan vielen alle blaadjes weer massaal uit. Ook na tien minuten met een schepje zwieren ligt er nog veel te veel van die troep in de bak. Binnenkort ook maar eens uitzoeken waarom dat ook in deze bak mis gaat. Ik dacht dat het in de andere bak puur de schuld van de goudvissen was die alles opvreten, maar dat is dus niet zo.
Update: blijkbaar heeft ook waterpest extra plantenvoeding nodig… who knew? Ik dacht dat het nitraat in het water voldoende zou zijn voor een plantje dat als plaag wordt gezien.
Nu heeft hij nog twee grote planten en zijn kleine plantje over. Die laatste heb ik voor zijn mok geplaatst om die donkerder te maken van binnen en hem meer beschutting te geven. Want hij vindt het leuker om onder de hals van de mok door te zwemmen en door het oor van de mok, dan daadwerkelijk te schuilen in het ding.
Zijn eerste bubbelnest is helaas gesneuveld. Gelukkig hebben we de foto’s nog. En dan heeft hij de komende tijd weer wat te doen. Ik wil nog wat watersla regelen voor hem omdat het nu wel erg fel is in zijn aquarium. En dan heeft hij meteen een uitgebreid werkoppervlak voor al zijn gebubbel.
De uitstroom van het filter heb ik gedempt door een strookje filterschuim voor de gaatjes van de uitstroombuis te plaatsen. Het schuim blijft op zijn plek met behulp van drie kleine haarelastiekjes. De voordelen van een vriendin met kroeshaar die af en toe haar haren laat vlechten en ontzettend veel van die elastiekjes gebruikt. 🙂
Het nadeel is dat Sjakie nu niet meer kan surfen op de waterstroom. Maar vrijwel stilstaand water zou zijn voorkeur moeten hebben volgens alle literatuur en internetberichten. We gaan het zien. Ik zag hem net al een tijdje relaxen bovenop het filter, dus het water is daar nu heel rustig.
Volgens mij heeft Sjaak het prima naar zijn zin. Ik hoop dat zijn bak morgen weer wat minder troebel is. Van wat ik heb gelezen moet dat wel het geval zijn. En anders komt dat na een paar keer water vervangen of wat verse koolstof in het filterschuim wel in orde.
Ik hou je op de hoogte over hoe het met hem gaat. 🙂